tingnan kung paano ginamit ang iba’t ibang yugto sa modelong ito during the subukang gumawa ng sariling kuwento mula sa karanasan ninyong magkapareha/ magkagrupo. kung gusto ninyong magazine-imbento, walang problema, basta lumabas ang mga yugtong nabanggit (initiation-termination)
Bigayan lang ng pangalan, pinapasukang eskuwela on ng maliliit na mga detalye tungkol sa isa’t isa, tulad ng pinsan pala ng kaibigan niya yung partner ng kapatid ng kaibigan ng bestfriend ko
Stagnant, hindi gumagalaw, hindi umuunlad. Kung gumalaw boy, nakakulong pa rin ang pagkilos sa mga nabuong harang, on alam kong malaki in the malawak na ang harang na ginawa namin para sa isa’t isa. Mahal ko ang pagsusulat, mahal niya ang Diyos. Yung modelo ng pagmamahal na hindi na kinukuwestiyon, sigurado, panghabambuhay. Dito yata sa dalawang mahal namin kami nagsimulang magtapos.
Kaya heto, habang nandito kami sa library at pinanonood ko siyang magsulat ng mga ideyang pinag-iisipan namin con el fin de sa huling proyekto sa Kom step 3, hindi ko maiwasan ang manghinayang. Simple pa rin siyang magdamit-kamisetang lila from the pantalong gawa sa telang batik. Dala pa rin niya ang tibay ng paninindigang nakakabit sa kanyang mga mata, labi, buhok, leeg, braso, sa buong katawan. Nasa kanya pa rin ang impresyong la kong nakita sa kanya, yung tipong hindi mababago ng kahit sino ang paniniwala niya, lalong-lalo na sa Diyos. Nagsasalita ako paminsan-minsan, kunwari’y nakikipagkuwentuhan. Parang mas lalo lang naididiin na nagkataong people kasi kami kaya kailangan naming magsama.
Kung wala pa ring nagbabago sa aming dalawa, siguro’y ikukuwento na naman niya ang kanyang mga paboritong kagrupo. Babalikan naming dalawa ang mga dulang inihanda namin para poder kay Mam Gochuico. Uulit-ulitin niya sa similar, on ako naman ay hindi magsasawa sa pakikinig-quand Aldrin, BS Mathematics daw yun, during the ang galing daw umarte within kumanta xmatch (from the hihirit akong dati’y BS Mathematics din ako bago ako mag-move sa Malikhaing Pagsulat), quand Lorie in the ang kanyang kakaibang kulit (kaya ko naman siya binoto bilang paborito kong Cinderella; sino bang Cinderella bukod sa kanya ang nahulog sa hagdan at the nagkaroon ng masayang buhay dahil sa mga pasang nakuha niya?), au moment ou Raab, na Up Agent pala (nung una ko ngang nalaman iyon ay agad kong nasabing “kaya pala ganun kayo umarte sa items!” Nabanggit ko rin yata na minsan ay inakala kong isang take off lang sila sa grupo within lahat sila ay Right up Agent!), in the ang dalawa pa nilang kagrupong hindi ko na maalala ang pangalan, pero natatandaan naming pareho dahil sa pagiging mahiyain at tahimik nila (from the sasabihin kong nasa loob lang ang kulo nun). Pagkatapos niyang ikuwento yun ay ako naman ang aalala sa aming bersyon ng Cinderella, at muli niyang pupunahin ang pagiging kakaiba ko. Malalim daw ako masyado (fairy tale ang usapan aunque biglang nagkaroon ng LGH-Lolang Ginahasa ng Hapon). At the matatapos ang pagkukuwento sa aming magkasabay na pagsesentimiyentong sana’y hindi kami nagkahiwa-hiwalay, na sana’y walang nagbago, na sana’y palaging masaya.
Pero ramdam na ramdam ko ang pagkaartipisyal ng aming pag-uusap
Aunque tapos na ang yugtong iyon, ang yugto ng saya within pagkikilanlan. Alam kong alam niyang alam naming ang mga susunod na yugto’y parehong hindi namin gusto, pero tinatanggap namin. Naiintindihan naming dalawa na sa pagtatapos ng huli naming aktibiti ay ang pagtatapos ng pagkakaibigan nina Vlad from the Lala. Ilang sandali na lamang ang hinihintay ng mga natitirang yugto.
Avoiding: Busy na pareho, hindi na makakarating sa prayer gathering o sa poetry understanding. Lahat na ng palusot ay lumalabas, hanggang sa pareho na kaming magsawa sa mga palusot.
Initiation: Ipinakilala ako ng kaibigan ng kaibigan ko kay Lala sa isang Young people Religious Event. Doon namin nalamang pareho kaming taga-Upwards. Magtatapos na ang Mayo noon, ilang araw na lang from the enlistment na para poder sa unang semestre.